Czy polskie szkoły wspierają dzieci z niepełnosprawnością?
Podstawa realizacji zadań mających na celu wspomaganie rozwoju dzieci wynika z art. 23 Konwencji o Prawach Dziecka przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 roku (Dz. U. 1991, Nr 120 poz. 526 ze zm.) oraz z art. 26 Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych sporządzonej w Nowym Jorku dnia 13 grudnia 2006 roku (Dz. U. 2012, poz. 1169). Mimo tego, że od sporządzenia ww. aktów minęło już trochę czasu to sytuacja dzieci z niepełnosprawnością wciąż jest daleka od idealistycznych założeń.
Jak wynika z najnowszych badań przeprowadzonych w 2018 roku przez Najwyższą Izbę Kontroli na grupie 26 placówek (w tym publicznych i niepublicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, przedszkoli oraz specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych) dzieci z dysfunkcjami, jak i ich najbliżsi nie mają dostępu do skutecznej terapii wczesnego wspomagania rozwoju. W wielu przypadkach dzieci trafiają do specjalisty na późnym etapie rozwoju, a ewentualna pomoc niejednokrotnie udzielana jest w sposób niekompetentny. Więcej na ten temat przeczytacie Państwo w informacji o wynikach kontroli przygotowanej przez Najwyższą Izbę Kontroli.
